Ντίαρ Ντάιαρι,
πέρασε ο τυφώνας. Είμαστε καλά και δεν πάθαμε τίποτα. Το σπίτι μας είναι σχεδόν στη μέση του Μανχάταν και ο μεγάλος χαμός έγινε στην άκρη της πόλης. Από τους 30 δρόμους και επάνω υπάρχουν λίγες ζημιές, μερικά δέντρα πεσμένα και το κλασικό κτίριο με τον γερανό που έγειρε. Από τους 30 περίπου και κάτω έγινε μακελειό.
Η θάλασσα από τον αέρα σπρώχτηκε μες στην πόλη και πλημμύρισαν σπίτια, δρόμοι, τούνελ και το μετρό. Έγινε και μια έκρηξη ενός εργοστασίου ρεύματος και κόπηκε το ρεύμα σε όλο το κάτω μέρος του Μανχάταν – ακόμα δεν έχουν ρεύμα. Άλλα μέρη της Νέας Υόρκης που πληγήκαν ήταν οι παραθαλάσσιες περιοχές στο κάτω μέρος του Brooklyn και του Queens. Για το δε New Jersey, που ήταν πιο κοντά στον τυφώνα, οι καταστροφές ήταν πολύ περισσότερες. Τώρα τα βλέπουμε στις ειδήσεις και έχουμε μείνει.
Όπως είπα και πριν δεν πάθαμε τίποτα ούτε εμείς ούτε οι γνωστοί μας. Είχαμε βέβαια προετοιμαστεί καλού κακού από τις οδηγίες που μας είχαν δώσει (μέχρι και μπανιέρα είχα γεμίσει), αλλά ευτυχώς όλα καλά. Ξεκίνησε την Κυριακή το μεσημέρι ένα αεράκι αλλά μόνο αυτό. Τη Δευτέρα το πρωί δυνάμωσε ο αέρας και έβαλε ένα ψιλόβροχο. Η περισσότερη ημέρα πέρασε έτσι. Μόνο που το απόγευμα, μετά τις 6 ο αέρας δυνάμωσε απότομα. Κατά τις 9 το βράδυ τρέμανε οι τζαμαρίες, ο αέρας λυσομανούσε, τα στοπ στο δρόμο πήγαιναν πέρα δώθε, τα σκυλιά (οι ιδιοκτήτες τους τα έβγαλαν έξω παρά τον καιρό…. – no comment) τα έσπρωχνε ο αέρας… Βροχή δεν είδαμε, μόνο πολύ ψιλές στάλες που δεν έμεναν πολύ λόγω του δυνατού ανέμου. Το βουητό και το τρίξιμο των τζαμιών ήταν λίγο τρομακτικά. Όλο αυτό κράτησε μέχρι τα ξημερώματα τις Τρίτης. Το επόμενο πρωί είχε μειωθεί αισθητά ο αέρας και το απόγευμα είχε μόνο ένα ελαφρύ αεράκι.
Σήμερα ήταν πολύ καλύτερα, μόνο που έπιασε κρύο και τόσος κόσμος είναι ακόμα χωρίς ρεύμα. Το μετρό δεν λειτουργεί, άνοιξε όμως το τελεφερίκ του νησιού και δώθηκαν μερικά λεωφορεία στην κυκλοφορία. Ο κόσμος σήμερα περνούσε τις μεγάλες γέφυρες με τα πόδια για να έρθει στο Μανχάταν αφού δεν υπήρχε μετρό, και σχημάτιζε τεράστιες ουρές για να μπει σε όσα λεωφορεία κυκλοφορούσαν. Και φυσικά το Lower Manhattan είναι ακόμη πλημμυρισμένο και χωρίς ρεύμα. Μέχρι και το χρηματιστήριο της Wall Street έμεινε κλειστό για 2 ημέρες, κάτι που είχε να συμβεί από το 1880.
Πόσο σας ευχαριστώ όλους που μας στείλατε μηνύματα. Προσπάθησα κι εγώ να ενημερώνω για να μην ανησυχείτε (το ξεφτύλισα στην ενημέρωση εδώ που τα λέμε), γιατί τα κανάλια και εδώ και στην Ελλάδα υπερέβαλαν πολύ.
Αυτά. Πέρασε και είμαστε καλά, αυτό έχει σημασία. Ελπίζω σύντομα να επανέλθουν όσοι ταλαιπωρήθηκαν περισσότερο.
————————————————–
Λοιπόν, σας χρωστάω το γεύμα που ετοίμασα την περασμένη εβδομάδα στον Bill για τα γενέθλιά του! Για την ψήφο εμπιστοσύνης που μου έδωσε να του ετοιμάσω εγώ dinner αντί να πάμε σε κάποιο εστιατόριο, έβαλα τα δυνατά μου!
Και να τι ετοίμασα!
Πρώτο πιάτο: Χτένια με σάλτσα κρασιού, βασιλικό και μπούκοβο
Όνειρο. Δεν έχω ξαναμαγειρέψει κάτι ωραιότερο. Η γεύση του μας τρέλανε!
Έχω ήδη ετοιμάσει την ανάρτηση γι’αυτό, θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες!
Δεύτερο πιάτο: Σούπα Vichyssoise (πατάτα-πράσο)
Τόσο γευστική σούπα με απλά, λίγα και οικονομικά υλικά.
Μη σας ξεγελάει το γαλλικό της όνομα, η σούπα αυτή έχει αμερικάνικη προέλευση.
Θα σας πω αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση για τη Vichyssoise.
Τρίτο πιάτο: Αστακός με λαχανικά
Δεν θα έχω ξεχωριστή ανάρτηση γιατί είναι τόσο απλό…:
Πήρα 2 αστακούς (περίπου $10 το pound -το μισό κιλό-, δηλαδή $20 = €15 ο ένας. Όχι ότι έχω ξαναπάρει για να ξέρω πόσο κάνουν αλλά μου φάνηκε οκ η τιμή), τους έβρασα στην κατσαρόλα για 15 λεπτά περίπου και τους συνόδεψα με μπροκολάκι περασμένο από το τηγάνι με λίγο λάδι και αλατοπίπερο, και βραστό καλαμπόκι.
Δεν είχα ούτε σάλτσα, ούτε το θεϊκό σουπερ-παχυντικό βουτυράκι που σερβίρουν εδώ με τα θαλασσινά. Κι όμως ήταν πεντανόστιμος!
Αφού τα ετοίμασα αυτά, σημειωτέον ήταν καθημερινή και μόλις είχα γυρίσει από δουλειά, έπρεπε να σκεφτώ μια εύκολη αλλά όμορφη και γευστική τουρτίτσα!
Αν και στη ζαχαροπλαστική δεν είμαι πολύ καλή ακόμα και χρειάζομαι πολλή βελτίωση, η τούρτα βγήκε ζουμερή και νόστιμη! Ίσως καλύτερα που δεν διαπρέπω στη ζαχαροπλαστική γιατί είμαι πολύ γλυκατζού και θα είχα γίνει τετράπαχη!
Υλικά
———
- Για το κεικ:
- 4 κούπες αλεύρι
- 3/4 κούπα κακάο ή σοκολάτα
- 1 κούπα ζάχαρη
- 1 κουταλάκι σόδα
- 2 αυγά
- 1 1/2 κούπα γάλα
- ρούμι
- Για τη μους:
- 400 γραμμάρια κρέμα γάλακτος χτυπημένη με το μιξερ
- 100 γραμμάρια κουβερτούρα λιωμένη
- 50 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
- 4-5 κουταλιές της σούπας ρούμι
- Για το στόλισμα:
- 2 πακέτα milky way ή mars σε μικρά κομματάκια
Εκτέλεση
————–
- Ανακατεύουμε τα υλικά για το κέικ (εκτός από το ρούμι), βάζουμε σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη στρογγυλή φόρμα με αποσπώμενο τοίχωμα και ψήνουμε για 30 περίπου λεπτά. Για να σιγουρευτούμε ότι το κέικ είναι έτοιμο κάνουμε το τεστ με την οδοντογλυφίδα – αν βγει καθαρή το κέικ μας είναι ψημένο.
- Ξεφορμάρουμε το κέικ και αφήνουμε να κρυώσει. Στη συνέχεια με ένα μαχαίρι το κόβουμε στη μέση δημιουργώντας 2 δίσκους. Τους ραντίζουμε με ρούμι.
- Ετοιμάζουμε τη μους χτυπώντας σε σαντιγύ την κρέμα και τη ζάχαρη άχνη. Όταν κοντεύει να πήξει προσθέτουμε το ρούμι και τη λιωμένη σοκολάτα. Συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να σταθεροποιηθεί η μους και να απλώνεται εύκολα χωρίς να χύνεται.
- Τοποθετούμε τον ένα δίσκο του κέικ σε μια βάση για τούρτες, πιατέλα ή δίσκο. Απλώνουμε λιγότερο από τη μισή μους και τα μισά από τα κομματάκια milky way. Από πάνω βάζουμε τον δεύτερο δίσκο του κέικ και στρώνουμε την υπόλοιπη μους σε όλη την τούρτα. Δεν είναι ανάγκη το στρώσιμο να γίνει αψεγάδιαστο. Στο τέλος προσθέτουμε τα υπόλοιπα κομματάκια milky way.
Η τουρτίτσα είναι απλή μα πολύ γευστική! Την επόμενη ημέρα που έχει “δέσει” περισσότερο είναι ακόμα καλύτερη!
Σας φιλώ και σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Γιορς
Τζενούλα
Πηγή: My Kitchen Diary, το προσωπικό blog της Jenny_G