Μαο, οι λιαστες ντοματες ειναι του τοπου μου! Φτιαχνω καθε χρονο!
Αυτες τις τρωμε ως εξης εμεις…
Τις βγαζεις απο την αρμαθια και τις μουλιαζεις μεσα σε βραστο νερο για 2 ωρες ή σε κρυο νερο για μια νυχτα. Οταν τις δεις να μαλακωσουν τις στραγγιζεις πανω σε χαρτι κουζινας μεχρι να στεγνωσουν καλα.
Μετα φτιαχνεις ενα πηχτο κουρκουτι (εγω το κανω με μπυρα για πιο πολυ αρωμα) και τις βουτας μεσα. Τις τηγανιζεις σε πολυ καυτο λαδι μεχρι να παρουν ενα σκουρο χρυσαφενιο χρωμα, αλλα προσεξε το μυστικο!!!
Οι ντοματες αυτες ειναι κομμενες στη μεση. Να τις βουτας στο κουρκουτι πρωτα απ την πλευρα που ειναι η φλουδα και μετα απο την πλευρα που ειναι τα σπορια και να επιμενεις απο τη δευτερη. Με την ιδια σειρα τηγανιζονται. Και γιατι να γινονται ετσι?
Χεχε, οταν τις τηγανιζει πρωτα απο την πλευρα που ειναι η φλουδα, το κουρκουτι που εχει κολλησει στο εσωτερικο της ντοματας ψηνεται και γινεται πιο αφρατο και πιο χορταστικο το μεζεδακι. Μετα το γυριζεις και απο την αλλη και το σφραγιζεις ψηνοντας το και το κανεις αλλο πραμα!! Μιαμ!
Εμεις στην οικογενεια τα τρωμε σα μεζε για ουζακι, ή σαν κυριως πιατο με μια ωραια σαλατα εποχης, ειδικα αν ειναι καλοκαιρι με μια ωραια χωριατικη…. Απαπααααα! Κολαζομαι!
Το καλυτερο συνοδευτικο για τις ντοματες τις τηγανητες ειναι κοπανιστη μυζηθρα μαλακιά ή μια πικαντικη τυροκαυτερη!! Αλλο να σου λεω και αλλο να τις τρως! .
Αυτά τα ωραία που μας έγραψε η Lillygirl τα δοκίμασα προσφάτως.
Το κουρκούτι το έκανα με αλεύρι και σόδα, διότι δεν καταναλώνω αλκοολούχα, σε καμία μορφή τους. Ψιλιάζομαι ότι είναι όντως λιγότερο τραγανό με σόδα από ό,τι θα ήταν με μπύρα, όπως συζητούσανε και για τα καλαμαράκια η Luise με την Stavroula. Από την άλλη, επειδή δεν έχω ξαναφτιάξει ποτέ μου κουρκούτι…ίσως απλά δεν το έφτιαξα καλά. Δεν ήξερα πόσο πηχτό πρέπει να γίνει 
/rolleyes.gif’ class=’bbc_emoticon’ alt=’:D’ />
