Ντίαρ Ντάιαρι,
χάθηκα πάλι, το ξέρω… Οι φίλοι μου αναρωτιόντουσαν τι κάνω, γιατί δεν ανεβάζω συνταγές! Δε βαρέθηκα το μαγείρεμα, ούτε τη φωτογραφία, ούτε το blogging! Απλά πάλι έπρεπε να ζοριστώ λίγο στη δουλειά. Τι να κάνουμε? Τα αγαθά κόποις κτώνται!
Χαλάρωσα λίγο χτες που ήταν αργία (Memorial day). Το πρωί brunch με φίλους που είχα να δω πολύυυ καιρό, μετά πήγα για ψώνια, και σινεμά. Είδα το Midnight in Paris του Woody Allen. Καλή και επιμορφωτική, να τη δείτε. Θα μάθετε πολλά για την culture αφρόκρεμα του Παρισιού του ’20… Όμως θα ήθελα να την έβλεπα σπίτι μου, στο υπολογιστή μου, έχοντας ανοιχτό ένα παράθυρο στη wikipedia, να ψάχνω τα ονόματα που άκουγα και δεν ήξερα!
Α! Πέρασα και κανένα 2ώρο στο
FAO Swartz, ένα από τα μεγαλύτερα παιχνιδάδικα στο Manhattan, και ψώνισα παιχνιδάκια για τα τρία μωρά μας!
Τον μπεμπούλη μου (ανηψάκι) που θα βαφτίσω το καλοκαίρι, τον γλυκούλη αδερφούλη του, και το μικρό μας -αγέννητο ακόμα- νεκταρινάκι (παιδί του φίλου μας Νεκτάριου, εξ’ου και το όνομα)! Χάζευα, γυρνούσα γύρω γύρω, τα πείραζα όλα, σήκωσα αρκετά από αυτά και έφυγα! Ωραία μέρα! Να’χαμε κι άλλες αργίες!
Που λέτε, μια μέρα -καιρό πριν- που είχα χρόνο για μαγειρέματα, ετοίμασα για brunch κάτι που τρώμε συχνά στα Le pain quotidien.
Tartines!
Είναι ανοιχτά τοστ, πάνω σε ψωμί ζυμωτό, με ό,τι φαντάζεται κανείς…
Σωλομό, κοτόπουλο, ζαμπόν, τυριά, ρόκα, κάπαρη, προσούτο, αυγοσαλάτα, λιαστή ντομάτα, πέστο, ψητά λαχανικά….
Δε θυμάμαι τι άλλο να σας πω πως βλέπω στον κατάλογο! Κάθε φορά δεν ξέρω τι να διαλέξω!
Να πώς τα ετοίμασα εγώ…
Πήρα ψωμί του τοστ, και άπλωσα πάνω στις φέτες ό,τι αλλαντικά είχα: μπέικον (ελαφρώς περασμένο από το τηγάνι), ζαμπόν, σαλάμι.
Από πάνω έβαλα φέτες από τυρί Provolone, και λίγο πέστο.
Απαραίτητη γεύση στην tartine, είναι κατά τη γνώμη μου το κατσικίσιο τυρί! Έβαλα λοιπόν αρκετό σε ένα μικρό μπολάκι, ακριβώς όπως μας το φέρνουν και στο Le pain!
Εξίσου απαραίτητες λεπτομέρειες τα ραπανάκια, και λίγο λαδάκι πάνω την tartine!
Et voila! Ένα γρήγορο και χορταστικό πρωινό/μεσημεριανό!
Δύο παραλείψεις:
1. θα ήθελα να πρόσθετα λιαστή ντομάτα, αλλά δεν είχα,
2. η tartine στο Le pain quotidien συνοδεύεται πάντα από μια φέτα πεπόνι (ζουμερό)! Next time!
Να, δείτε και μια φωτο από ένα tartine που είχαμε πάρει κάποια φορά (από τις τόσες). Νομίζω πως αυτή είχε μοτσαρέλα, λιαστή ντομάτα, πέστο και κάποιο αλλαντικό που δε θυμάμαι. Το πορτοκαλί είναι το πεπονάκι που σας λέω!
Μια φορά που πήγαμε, βρήκα πάνω στο κεντρικό τραπέζι του μαγαζιού το βιβλίο τους! Δεν το ξεφύλλισα απλά, αλλά έβγαλα και φωτογραφίες! Την επόμενη φορά πρέπει να τις βρω και να φτιάξω κάτι από τις συνταγές τους!
Φιλάκια πολλά
Δε θυμάμαι τι άλλο να σας πω πως βλέπω στον κατάλογο! Κάθε φορά δεν ξέρω τι να διαλέξω!
