Ντίαρ Ντάιαρι,
κάθε πρωί στο μπουφέ του ξενοδοχείου τα τσάκιζα τέσσερα τέσσερα! Όταν άδειαζε το μπολ παραφύλαγα πότε θα το ξαναγεμίσουν!
Στο street party του Gros Islet τα πουλούσαν για ένα δολάριο! Εκεί ήμουν εγκρατής και έφαγα μόνο δύο.
Τα λένε bakes, αλλά είναι τηγανητά και μοιάζουν με τις τηγανίτες της γιαγιάς. Στην St. Lucia τα τρώνε για πρωινό ή συνοδεύουν κάθε τους γεύμα.
Τα υλικά είναι λίγα και απλά. Είπαμε, η φτώχια στο νησί είναι χαρακτηριστική. Μάλιστα ένα ρητό (από τον ζωγράφο Dunstan St Omer) λέει “the curse of the Caribbean is that our poverty is picturesque”.
- 2 κούπες αλεύρι
- 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
- 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
- 1 κούπα νερό (περίπου)
- λάδι για τηγάνισμα
(με αυτές τις αναλογίες βγαίνουν περίπου 6-7)
Ανακατεύουμε τα υλικά και αφήνουμε το ζυμάρι για μισή ώρα.
Κόβουμε μια μικρή μπάλα από τη ζύμη και την ανοίγουμε σε διάμετρο 15 εκατοστών, και πάχους 1,5-2 εκατοστά.
Τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.
Με λίγη ζάχαρη στη ζύμη θα μπορούσαν να μοιάζουν με λουκουμάδες!
Είναι αφράτα και κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα!
Την επόμενη φορά θα δοκιμάσω να τα κάνω γεμιστά με τυρί, αλλά και γλυκά με σταφίδες και ζάχαρη!
Και δύο φωτογραφίες ακόμα που τις υποσχέθηκα στους fans του καλοκαιριού!
Γιορς
Πηγή: My Kitchen Diary, το προσωπικό blog της Jenny_G
