Ντίαρ Ντάιρι,
ανακάλυψα πρόσφατα ένα μαγαζί με πραγματικά άπειρα πράγματα για την κουζίνα, τη μαγειρική γενικά αλλά κυρίως… τη ζαχαροπλαστική! Από χρώματα ζαχαροπλαστικής σε κάθε απόχρωση που μπορεί να φανταστεί κανείς, ένα εκατομμύριο διαφορετικές τρούφες, toppings και χρωματιστές ζάχαρες για στόλισμα και ειδικές φόρμες σιλικόνης και κάθε σχήματος σοκολατάκι, μέχρι μικροεργαλεία για την κουζίνα που πρώτη φορά έβλεπα, φόρμες για κέικ σε διάφορα σχήματα και αμέτρητα κουπ-πατ! Εν ολίγοις, η χαρά της μαγείρισσας (professional ή μη)!
Ξεπέρασα το budget που είχα θέσει στον εαυτό μου ως όριο και έφυγα με ένα σωρό πράγματα! Ένα από αυτά ήταν μια φόρμα τάρτας, κάτι που έλειπε από την κουζίνα μου.
Την ίδια μέρα κιόλας είπα να τη δοκιμάσω! Ρώτησα το Βασίλη για προτιμήσεις… Νόμιζα ότι ερώτηση ήταν περιττή καθώς του αρέσουν όλα… Προς μεγάλη μου έκπληξη όμως… μου απάντησε! (Συνήθως μου λέει να φτιάχνω ό,τι είναι πιο εύκολο και δε θα με κουράσει). Επειδή όμως πρόσφατα στο cafe Lalo δοκιμάσε μια αχλαδόπιτα που τον ενθουσίασε, παρήγγειλε τάρτα με αχλάδια! Αχλάδια it is λοιπόν!
Για τη ζύμη της τάρτας χρειάστηκα:
αλεύρι
βούτυρο
ζάχαρη
λίγο νερό
Για αναλογίες μη με ρωτάτε, δεν είμαι πολύ καλή σε αυτό, πάντα τα υπολογίζω με το μάτι και τη διαίσθηση. Παίζει ρόλο και το μέγεθος της φόρμας που έχει κανείς. Πρέπει να προσέξουμε να μη βγει πολύ γλυκιά η βάση, άρα να μη ρίξουμε πολύ ζάχαρη. Επίσης καθώς ανακατεύουμε με το χέρι, αν δούμε πως η ζύμη λασπίζει, ρίχνουμε αλεύρι, ενώ αν δούμε πως δε “δένει” σαν ζυμάρι ρίχνουμε λίγο νεράκι.
Όταν ζυμώσουμε καλά θα προκύψει μια μπαλίτσα που καλό είναι να τη σκεπάσουμε με διαφάνεια και να τη βάλουμε για λίγο (30 λεπτά περίπου) στο ψυγείο.
Όταν τη βγάλουμε από το ψυγείο την απλώνουμε με τον πλάστη σε φύλλο πάχους περίπου μισού εκατοστού και άνοιγμα τόσο ώστε να καλύπτει τη φόρμα. Μεταφέρουμε το φύλλο πάνω στη φόρμα τάρτας και με τη βοήθεια του πλάστη “κόβουμε” ό,τι περισσεύει από τη φόρμα.
Τρυπάμε τον πάτο του φύλλου με ένα πηρούνι για να μη μας φουσκώσει. Έχω δει άλλους που απλώνουν από πάνω λαδόκολλα και βάζουν κάτι “βαρύ”, π.χ. φασόλια ώστε να μην αφήσουν το φύλλο να φουσκώσει. Κι αυτό μπορείτε να κάνετε. Εγώ το τρύπησα 2-3 φορές ακόμα όσο ήταν στο φούρνο στα σημεία που είδα να παίρνει μπόι Το βάζουμε στο φούρνο για ψήσιμο, μέχρι να αρχίζει να παίρνει ένα όμορφο ροδί χρώμα (μη μας καεί κιόλας!).
Όσο η βάση ψήνεται ετοιμάζουμε τη γέμιση. Για τη γέμιση χρειάστηκα:
4 αχλάδια
Τρυπάμε τον πάτο του φύλλου με ένα πηρούνι για να μη μας φουσκώσει. Έχω δει άλλους που απλώνουν από πάνω λαδόκολλα και βάζουν κάτι “βαρύ”, π.χ. φασόλια ώστε να μην αφήσουν το φύλλο να φουσκώσει. Κι αυτό μπορείτε να κάνετε. Εγώ το τρύπησα 2-3 φορές ακόμα όσο ήταν στο φούρνο στα σημεία που είδα να παίρνει μπόι Το βάζουμε στο φούρνο για ψήσιμο, μέχρι να αρχίζει να παίρνει ένα όμορφο ροδί χρώμα (μη μας καεί κιόλας!).
Όσο η βάση ψήνεται ετοιμάζουμε τη γέμιση. Για τη γέμιση χρειάστηκα:
4 αχλάδια
2 κουταλιές του γλυκού μέλι
κάτι λιγότερο από 100 γραμ. βούτυρο
κανέλα
ζάχαρη (ανάλογα πόσο γλυκιά θέλουμε να γίνει)
Δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη προετοιμασία, απλά τα ανακατεύεις όλα μαζί, προσεκτικά να μην σπάσουν οι φέτες αχλάδι που τις κόβεις με στυλ για να τις στολίσεις και με στυλ
Όταν ψηθεί η βάση, στρώνουμε πρώτα τα αχλάδια από τη γέμιση κυκλικά. Ότι έχει μείνει από τη γέμιση το περυχύνουμε από πάνω και το ξαναβάζουμε στο φούρνο. Εμένα μου πήρε περίπου 45 λεπτά γιατί το βάζω στη χαμηλή θερμοκρασία (έχει μια δυσκολία να μάθω το φούρνο εδώ!). Η βάση βγήκε πεντανόστιμη και η γέμιση επίσης. Θα δοκιμάσω και παραλλαγές με μήλα, ίσως και με φράουλα που είναι το αγαπημένο μου φρούτο! Θα σας ενημερώσω
Να κεράσω ένα κομμάτι?
Καλό μήνα!
Καλό μήνα!
Γιορς
Πηγή: My Kitchen Diary, το προσωπικό blog της Jenny_G