Είναι το φυτό Carica papaya που ανήκει στην οικογένεια Caricaceae. Πρόκειται για μεγάλο θάμνο που φτάνει μέχρι τα 6 ή και 9 μέτρα ύψος. Τα άνθη του είναι σαρκώδη και ελαφρά αρωματικά. Έχουν άσπρο χρώμα και ζωηρού κίτρινου χρώμτος ανθήρες. Είναι δίοικο φυτό (άτομαμε μόνο αρσενικά ή μόνο θυληκά άνθη), ή μόνοικο (με αρσενικά και θυληκά άνθη), αλλά σε αυτή την περίπτωση ζει μόνο ένα χρόνο. Το φρούτο της παπάγια θυμίζει αρκετά πεπόνι. Έχει οβάλ και ελαφρά πυραμοειδές σχήμα, το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 50 εκατοστά και το πλάτος του τα 20. Το βάρος του μπορεί να φτάσει μέχρι και 9 κιλά, ενώ υπάρχουν και φυτά που παράγουν φρούτα – μινιατούρες. Η φλούδα του είναι λεπτή και κηρώδης, αλλά αρκετά σκληρή. Όταν το φρούτο είναι πράσινο (ανώριμο) και σκληρό είναι πλούσια σε «γάλα», άσπρο υγρό λάτεξ, όπως και όλα τα άλλα μέρη του φυτού. Όταν ωριμάσει γίνεται κίτρινο (απαλό ή σκούρο) εξωτερικά και εσωτερικά κίτρινο, πορτοκαλί ή παίρνει διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου. Η σάρκα του είναι αρωματική, χυμώδης και γλυκιά.
Πιστεύεται ότι η παπαγια προέρχεται από το νότιο Μεξικό. Σήμερα καλλιεργείται σε όλες σχεδόν τις τροπικές περιοχές. Την μεγαλύτερη παραγωγή έχουν η Χαβάη, η τροπική Αφρική, Φιλλιπίνες, Ινδία, Αυστραλία κ.α. Kαλλιεργούνται πάνω από 30 ποικιλίες.
Η παπάγια τρώγεται κυρίως ωμή ξεφλουδισμένη και καθαρισμένη η κεντρική της κοιλότητα από τα σπέρματα. Kάποιοι προτιμούν να αφήνουν μερικά σπέρματα, μια και τους αρέσει η ελαφριά πιπεράτη γεύση τους. Προστίθεται σε φρουτοσαλάτες, ενώ η ώριμη σάρκα της μπορεί να χρησιμοποιειθεί σε σάλτσες, παγωτά, σε τάρτες, ζελέ, μαρμελάδες. Γίνεται χυμός, ενώ στο εμπόριο υπάρχει και σε αποξηραμένη μορφή.
Περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, καροτίνη, θειαμίνη, νιασίνη, τρυπτοφάνη, μεθειονίνη, βιταμίνη C, κ.α.
