Ντίαρ Ντάιαρι,
μερικές φορές μεγαλοπιανόμαστε.
Φτιάχνουμε ριζότο. Ετοιμάζουμε ραβιόλι. Μαθαίνουμε πώς να κάνουμε κους κους. Διαχειριζόμαστε περίεργα υλικά που μέχρι προχτες δεν τα ξέραμε.
Κι έρχεται μια μέρα που ο γευστικός κάλυκας παραπονιέται για κάτι γνώριμο.
Κάτι που κάποτε ήταν δεδομένο σε εβδομαδιαία βάση, που η γεύση του είναι αγαπημένη και σχεδόν ξεχασμένη…
Έτσι λοιπόν μια μέρα, είχα βγάλει στον πάγκο τη γάστρα και την κοιτούσα μήπως και εμπνευστώ. Την έχω πάρει καιρό, όμως την έχω χρησιμοποιήσει ελάχιστα. Κακώς. Γιατί ό,τι φαγητό κι αν μαγειρεύεις, η γάστρα το απογειώνει γευστικά. Κρατάει τα αρώματα, κρατάει τη ζουμερότητα, ανεβάζει τη γεύση.
Είχα λοιπόν κάνει focus στη γάστρα περιμένοντας την ουρανοκατέβατη επιφοίτηση. Δεν ήρθε ποτέ. Ήρθε όμως η ανάγκη να καταναλωθεί το κοτόπουλο στο ψυγείο.
Κοτόπουλο + γάστρα. Τι λείπει? Πατάτες. Πετάχτηκα στον μανάβη από κάτω και προμηθεύτηκα.
1. Πλένουμε το κοτόπουλο, 8 κομμάτια από στήθος και μπούτι για μια μεσαίου μεγέθους γάστρα, και το αλατοριγανίζουμε.
2. Το πασαλείβουμε με μουστάρδα. Εγώ χρησιμοποίησα μια νέα μουστάρδα που βρήκα, με γεύση σκόρδου και πιο συγκεκριμένα “Roasted garlic mustard”. Μούρλια έγινε!
3. Καθαρίζουμε τις πατάτες. Τις απλώνουμε στη γάστρα.
4. Πάνω από τις πατάτες ακουμπάμε τα κομμάτια κοτόπουλο.
5. Στίβουμε 5-6 κανονικού μεγέθους λεμόνια και ανακατεύουμε το χυμό τους με μια κουταλιά από τη μουστάρδα.
6. Περιχύνουμε το χυμό λεμονιού πάνω από όλα τα υλικά. Ανακατεύουμε με τα χέρια μας ώστε να πάει παντού. Στο τέλος βάζουμε πάλι το κοτόπουλο πάνω από τις πατάτες.
Εγώ πρόσθεσα και 1 κούπα νερό. Δεν χρειάζεται περισσότερο γιατί η γάστρα θα κρατήσει τα υγρά.
Καπακώνουμε και ψήνουμε στο φούρνο για μιάμιση ώρα. Την τελευταία μισή ξεσκεπάζουμε τη γάστρα για να πάρει χρώμα το κοτοπουλάκι.
Τέλειο, απλό και αγαπημένο!
Καλημέρα σας!
Γιορς
Τζενούλα
Πηγή: My Kitchen Diary, το προσωπικό blog της Jenny_G