Υλικα
(για 5 πιτες)
3 φλυτζανια αλευρι σκληρο
2 φλυτζανια νερο (χλιαρο)
1 φακελακι μαγια
1 κ.γ. ζαχαρη
1 κ.γ. αλατι
μισο φλυτζανακι του καφε λαδι ελιας
εξτρα λαδι για το τηγανισμα/ψησιμο
Ετοιμασια
Πρεπει να πω πως ειχα παρει κατι φακελακια μαγιας απο το σουπερ μαρκετ, που εγραφαν επανω πως δεν ηθελαν διαλυση, αλλα αν δεν εχετε τετοια απλα βαζετε σε ενα μπωλακι τη ζαχαρη, την μαγια και το 1/2 φλυτζανιου χλιαρο νερο, ανακατευετε το μειγμα και το αφηνετε για 10 λεπτα.
Σε ενα μπωλ βαζουμε το αλευρι, το αλατι, το λαδι και το μειγμα τις μαγιας και προσθετουμε το νερο λιγο λιγο. Ανακατευουμε μεχρι να γινει μια σφιχτουλα ζυμη. Την μεταφερουμε σε ενα σκευος αρκετα βαθυ και φαρδυ, το οποιο καλυπτουμε με μεμβρανη και αφηνουμε σε σκιερο και ζεστο μερος να φουσκωσει για μια μιση με δυο ωρες.
Υστερα απο δυο ωρες που θα εχει φουσκωσει ικανοποιητικα (εγω το αφησα για 2 ολοκληρες ωρες και ειχε γινει 4 φορες το αρχικο του μεγεθος), το κοβουμε σε 5 κομματια, η 3 μεγαλα αν σας αρεσουν οι χορταστικες μεριδες, το πλαθουμε ελαχιστα και το ανοιγουμε με ενα πλαστη σε στρογγυλα πιτακια.
Ψηνονται σε μετριο προς δυνατο τηγανι, αφου τις πασπαλισουμε με λαδακι ελιας για 5 λεπτα απο την καθε πλευρα, η αν προτιματε σε μετριο φουρνο μεχρι να ροδισουν. Προσωπικα προτιμω το τηγανι γιατι το ψησιμο διαρκει λιγο και δεν χανουν την ελαστικοτητα τους. Στο φουρνο ψιλοξεραινονται, αλλα αυτο τις κανει ιδανικες για βασεις αυτοσχεδιας πιτσας με υλικα τις αρεσκειας σας!
Με σουβλακια κοτομπεηκον και λιγη σως μαγιονεζα-μουσταρδα βγηκαν θεικες!
Ελπιζω να το δοκιμασετε γιατι αξιζει 1000 φορες πιο πολυ απο τις τιγκα-στα-συντηριτικα αγοραστες.
Μπορειτε να κανετε και διπλη δοση, και οσες δεν σκοπευετε να καταναλωσετε, τους κανετε ενα περασμα απο το τηγανι για να κρατησουν και μετα βουρ στην καταψυξη!
Καλη σας ορεξη
